Τετάρτη 30 Απριλίου 2014

ΔΕΙΤΕ ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΙΟ ΓΝΩΣΤΕΣ ΜΑΣ ΤΡΟΦΕΣ...ΜΕΡΟΣ 2

Δείτε καποια φυτα που όλοι μας τα ξερουμε,όλοι μας τα εχουμε γευτεί,αλλά μπορεί ποτέ να μην έχουμε δει το φυτό που παράγει το γνωστό σε όλους μας καρπό...Οι καλλιέργειες αυτών των φυτών είναί πολύ περίεργες και άγνώστες στους πιο πολλούς μας..Τα προιόντα όμως μόνο άγνψστα δεν είναι...

Δείτε τα πως μεγαλώνουν...Mεγάλη ποικιλία από περίεργες φωτό...


ΣΟΥΣΑΜΙ



ΛΑΧΑΝΑΚΙ ΒΡΥΞΕΛΛΩΝ


ΚΑΣΙΟΥΣ ΚΑΡΠΟΙ


ΚΑΦΕΣ



ΦΥΣΤΙΚΙΑ

ΑΚΤΙΝΙΔΙΟ



http://www.boredpanda.com/

Τετάρτη 23 Απριλίου 2014

ΔΕΙΤΕ ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΙΟ ΓΝΩΣΤΕΣ ΜΑΣ ΤΡΟΦΕΣ...ΜΕΡΟΣ 1

Δείτε καποια φυτα που όλοι μας τα ξερουμε,όλοι μας τα εχουμε γευτεί,αλλά μπορεί ποτέ να μην έχουμε δει το φυτό που παράγει το γνωστό σε όλους μας καρπό...Οι καλλιέργειες αυτών των φυτών είναί πολύ περίεργες και άγνώστες στους πιο πολλούς μας..Τα προιόντα όμως μόνο άγνψστα δεν είναι...
Δείτε τα πως μεγαλώνουν...

ΑΝΑΝΑΣ


ΑΡΑΠΙΚΟ ΦΥΣΤΙΚΙ-ΑΡΑΧΙΔΑ




ΚΑΚΑΟ



ΒΑΝΙΛΙΑ



ΚΑΝΕΛΑ











Σάββατο 12 Απριλίου 2014

Φτιάξε το δικό σου θερμοκήπιο στο σπίτι

Μπο­ρεί το κλίμα στη χώρα μας να είναι εύκρατο, αλλά αυτό δεν σημαί­νει πως όταν έρχο­νται τα κρύα οι καλ­λιερ­γη­τι­κές δου­λειές δεν περιο­ρί­ζο­νται. Για να επε­κτεί­νουμε την καλ­λιερ­γη­τική περί­οδο για τα φυτά μας, πρέ­πει να βρί­σκουμε τρό­πους να μην είμα­στε έρμαια των και­ρι­κών συν­θη­κών. Για τον κήπο του σπι­τιού, δεν υπάρ­χει βέβαια τρό­πος να ελέγ­ξουμε εντε­λώς το περι­βάλ­λον, αλλά μπο­ρούμε να επη­ρε­ά­σουμε διά­φορα μικρο­κλί­ματα κι έτσι να εξα­σφα­λί­σουμε το επι­διω­κό­μενο αποτέλεσμα.Το μυστικό είναι να αξιο­ποιούμε όσο μπο­ρούμε τις συν­θή­κες και να εκμε­ταλ­λευό­μα­στε τα φυσικά χαρα­κτη­ρι­στικά του κήπου μας. Παρα­δείγ­μα­τος χάρη, είναι καλύ­τερα να φυτεύ­ουμε τα λαχα­νικά μας κοντά σε ένα τοίχο ή σε μια συστάδα δέντρων κι ας μειώ­νε­ται έτσι η έκθεσή τους στον ήλιο, επειδή κατ’ αυτό τον τρόπο τα προ­στα­τεύ­ουμε από τον άνεμο και το κρύο. Ένας άλλος τρό­πος είναι να προ­στα­τεύ­ουμε τα φυτά μας με μπά­λες άχυ­ρου ή σκε­πά­ζο­ντάς τα με δια­φα­νές πλα­στικό. Ένας ακόμα καλύ­τε­ρος τρό­πος για να αντι­με­τω­πί­ζουμε τον χει­μώνα και να έχουμε πρώ­ι­μες σοδειές την άνοιξη είναι να φυτεύ­ουμε σπο­ρό­φυτα (φυντά­νια) αντί για σπό­ρους. Αυτό επι­τρέ­πει το πρώ­ιμο ξεκί­νημα της καλ­λιερ­γη­τι­κής σαι­ζόν γιατί τα φυντά­νια τα ξεκι­νούμε σε κλει­στό και προ­φυ­λαγ­μένο χώρο.

Βεβαίως, ο καλύ­τε­ρος τρό­πος θα ήταν όλος ο κήπος μας να βρι­σκό­ταν μέσα σε ένα θερ­μο­κή­πιο! Έτσι θα είχαμε πολύ μεγάλο έλεγχο του περι­βάλ­λο­ντος. Όμως ένα θερ­μο­κή­πιο, ακόμα και ένα απλό από πλα­στικό, πέρα από το κόστος κατα­σκευής και συντή­ρη­σης, μας βάζει σε εντε­λώς άλλους τρό­πος καλ­λιέρ­γειας που ξεπερ­νούν κατά πολύ τους σκο­πούς ενός οικια­κού κήπου. Γι’ αυτό κι εμείς σας προ­τεί­νουμε μ’ αυτό το άρθρο την αμέ­σως καλύ­τερη λύση: Ένα οικιακό θερ­μο­κη­πιάκι (cold frame).
Ένα οικιακό θερ­μο­κη­πιάκι είναι συνε­χώς χρή­σιμο στον κήπο σας. Σας επι­τρέ­πει να επε­κτεί­νε­ται σημα­ντικά τις καλ­λιερ­γη­τι­κές περιό­δους και να έχετε όψιμα και πρώ­ιμα λαχανικά.
Ένα θερ­μο­κη­πιάκι βασικά είναι ένα φθη­νό­τερο και περιο­ρι­σμένο σε μέγε­θος θερ­μο­κή­πιο. Είναι ένας κλει­στός χώρος ανά­πτυ­ξης των φυτών που βρί­σκε­ται στο ύπαι­θρο. Μπο­ρούμε μέσα σ’ αυτό να ξεκι­νάμε ετή­σια ή πολυ­ετή φυτά ή να τοπο­θε­τούμε φυντά­νια για να σκλη­ρα­γω­γη­θούν πριν τα μετα­φυ­τέ­ψουμε στον κήπο. Το θερ­μο­κη­πιάκι ουσια­στικά αυτό που προ­σφέ­ρει είναι ήλιος, προ­στα­σία από τον άνεμο και ψηλό­τερη θερ­μο­κρα­σία από το περι­βάλ­λον, αφού οι ακτί­νες του ήλιου θερ­μαί­νουν το εσω­τε­ρικό του. Κι αν είναι καλά μονω­μένο και προ­φυ­λαγ­μένο από τον άνεμο, ένα μέρος της ψηλό­τε­ρης θερ­μο­κρα­σίας δια­τη­ρεί­ται και τη νύχτα.
Τις μέρες με λια­κάδα, θα πρέ­πει να βάζετε κάποια σκιά από πάνω για να μην πάθουν τα φυτά εγκαύ­ματα από τον ήλιο ή να σηκώ­νετε το καπάκι για να μη δημιουρ­γού­νται ατμοί. Σε μια ηλιό­λου­στη χει­μω­νιά­τικη μέρα, όταν η εξω­τε­ρική θερ­μο­κρα­σία είναι μείον 10οC, μέσα στο θερ­μο­κη­πιάκι μπο­ρεί να φτά­σει τους 35οC! Οι ακτί­νες του ήλιου ζεσταί­νουν τον αέρα και το χώμα. Τη νύχτα, η θερ­μό­τητα που απο­θη­κεύ­τηκε ακτι­νο­βο­λεί­ται και ζεσταί­νει τα φυτά. Επειδή όμως τα τει­χώ­ματα του μικρού θερ­μο­κη­πίου είναι λεπτά, καλό είναι να το σκε­πά­ζουμε τη νύχτα με μια παλιά κου­βέρτα ή ένα μου­σαμά, αλλιώς η θερ­μό­τητα σύντομα θα χαθεί.
Μπο­ρούμε βέβαια να φτιά­ξουμε ένα θερ­μαι­νό­μενο θερ­μο­κη­πιάκι, όπου η θερ­μό­τητα εξα­σφα­λί­ζε­ται από “άψητη” ακόμα κοπριά, δηλαδή κοπριά που σαπί­ζει και γι’ αυτό θερ­μαί­νε­ται και θερ­μαί­νει τον χώρο. Εδώ όμως τα πράγ­ματα περι­πλέ­κο­νται, καθώς ο έλεγ­χος της θερ­μο­κρα­σίας της κοπριάς εξαρ­τά­ται από την πείρα του καλ­λιερ­γητή. Μπο­ρούμε βέβαια αντί για κοπριά να χρη­σι­μο­ποι­ή­σουμε ηλε­κτρι­κές αντι­στά­σεις για θέρ­μανση, αλλά τότε μπαί­νουμε σε δαπά­νες κατα­σκευής και λειτουργίας.
Πώς κατα­σκευά­ζουμε ένα οικιακό θερμοκηπιάκι
Τα θερ­μο­κη­πιά­κια μπο­ρούν να γίνουν από διά­φορα πρό­σφορα υλικά.
Ένα θερ­μο­κη­πιάκι στην πραγ­μα­τι­κό­τητα είναι ένα κουτί με καπάκι που ανοί­γει και κλεί­νει. Δεν έχει πάτο και κατά προ­τί­μηση είναι βυθι­σμένο λίγο στο χώμα – του­λά­χι­στον 5 εκα­το­στά. Το καπάκι του είναι ένα πλαί­σιο που στη­ρί­ζει δια­φα­νές υλικό (γυαλί, πλα­στικό ή πλε­ξι­γκλάς) και είναι επι­κλι­νές για να το βλέ­πει καλύ­τερα ο ήλιος. Μέσα του τοπο­θε­τού­νται γλά­στρες και γλα­στρά­κια με τα υπό ανά­πτυξη ή προ­στα­σία φυτά. Σπα­νιό­τερα χρη­σι­μο­ποιεί­ται για κατευ­θείαν φύτεμα των λαχα­νι­κών στο χώμα μέσα του.
Μπο­ρεί να γίνει από οποιο­δή­ποτε πρό­σφορο υλικό. Στην κλα­σική του μορφή, τα πλευρά είναι από ανθε­κτικό στις και­ρι­κές συν­θή­κες ξύλο ή από τού­βλα για όσους θέλουν μια μονι­μό­τερη κατα­σκευή. Αν πιά­νουν τα χέρια μας, μπο­ρούμε να το κατα­σκευά­σουμε μόνοι μας με ό,τι υλικά διαθέτουμε.
1. Το καπάκι. Ξεκι­νάμε δια­λέ­γο­ντας το καπάκι εφ’ όσον αυτό καθο­ρί­ζει συχνά τις δια­στά­σεις της κατα­σκευής. Αν έχουμε ή μπο­ρούμε να βρούμε ένα παλιό παρά­θυρο (με τα τζά­μια του), αυτό μας βγά­ζει από έξοδα και φασα­ρία. Μπο­ρούμε επί­σης να φτιά­ξουμε το καπάκι από δια­φα­νές ακρυ­λικό ή πλε­ξι­γκλάς που τοπο­θε­τεί­ται σε ένα ξύλινο πλαί­σιο ενι­σχυ­μένο με μεταλ­λι­κές γωνίες. Μια άλλη λύση είναι να καρ­φώ­σουμε με το στά­πλερ δια­φα­νές πλα­στικό (πολυαι­θυ­λέ­νιο) σε ένα ξύλινο πλαί­σιο – αν κι αυτό θα κρα­τή­σει μόνο γύρω στον ένα χρόνο. Όποια λύση τελικά επι­λέ­ξουμε, το καπάκι δεν πρέ­πει να είναι πολύ βαρύ ώστε να ανοί­γει και να κλεί­νει εύκολα. Κι ακόμα δεν πρέ­πει να είναι πολύ φαρδύ για να μπο­ρείτε να φτά­νετε εύκολα τα φυτά. Ένα πλά­τος 75–90 εκα­το­στών είναι ιδε­ώ­δες. Το μήκος της κατα­σκευής θα πρέ­πει να είναι πάνω από ένα μέτρο ώστε να έχετε χώρο για αρκετά φυτά.
2. Τα πλαϊνά. Τα πλαϊνά του μικρού θερ­μο­κη­πίου σας πρέ­πει να γίνουν από ανθε­κτικό στις και­ρι­κές συν­θή­κες ξύλο ή κοντρα­πλακέ. Μπο­ρείτε βέβαια να το κάνετε κτι­στό με τού­βλα για μονι­μό­τερη κατα­σκευή. Το πίσω μέρος της κατα­σκευής πρέ­πει να έχει 45–50 εκα­το­στά ύψος και το μπρο­στινό γύρω στα 30 εκα­το­στά. Έτσι το καπάκι θα έχει μια κλίση που θα επι­τρέ­πει αφ’ ενός να αιχ­μα­λω­τί­ζε­ται καλύ­τερα η θερ­μό­τητα του ήλιου αφ’ ετέ­ρου να κυλάει γρή­γορα το νερό της βρο­χής. Για να είναι πιο ανθε­κτικό το θερ­μο­κη­πιάκι σας, ενι­σχύ­στε τις γωνίες του κου­τιού με κάθετα καδρο­νά­κια. Το καπάκι μπο­ρεί να προ­σαρ­τη­θεί με μεταλ­λι­κούς μεντε­σέ­δες, ενώ γύρω γύρω στο χεί­λος του κου­τιού, εκεί δηλαδή που θα ακου­μπάει το καπάκι, καλό είναι να τοπο­θε­τη­θούν λωρί­δες αφρο­λέξ για μόνωση.
3. Εξα­ε­ρι­σμός. Ο εξα­ε­ρι­σμός έχει ζωτική σημα­σία για να προ­λά­βετε την υπερ­θέρ­μανση. Ένα θερ­μό­με­τρο με ένδειξη ελά­χι­στης μέγι­στης θα βοη­θή­σει για να γνω­ρί­ζετε τις δια­κυ­μάν­σεις της θερ­μο­κρα­σίας. Φρο­ντί­στε να ανοί­γετε το καπάκι όταν η θερ­μο­κρα­σία μέσα στο θερ­μο­κη­πιάκι φτά­νει τους 21–24οC. Ξανα­κλεί­στε το καπάκι αργά το από­γευμα για να αιχ­μα­λω­τί­σετε τη θερ­μο­κρα­σία. Και όπως ήδη είπαμε, τις πολύ κρύες νύχτες σκε­πά­στε το θερ­μο­κη­πιάκι με μια παλιά κου­βέρτα ή ένα μουσαμά.

http://www.kevio.gr
http://www.back-to-nature.gr/

Τα βουνά μπορούν να ξαναπρασινίσουν...



Η σπορά με μίγμα σπόρων τυλιγμένων σε στρώμα από αργιλόχωμα μπορεί να δώσει, στο άμεσο μέλλον, τη λύση για την αναβλάστηση των βουνών και λόφων της χώρας. Μέθοδος που έχει καρπίσει στη μικρή κοινότητα Κρανιά Ελασσόνας.

Διάβρωση των εδαφών, πλημμύρες, κατολισθήσεις, ταπείνωση του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα, μείωση του οξυγόνου της ατμόσφαιρας, σταδιακή αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη και μετατροπή εύφορων εκτάσεων σε ερήμους : Το βαρύ τίμημα του «δάσους που χάνεται».

Μια ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή που για τη χώρα μας τουλάχιστον μπορεί να αποτυπωθεί σε μερικά μόνο νούμερα. Μέσα σε 27 χρόνια ( 1962 – 1988 ) χάθηκαν 4.726.305 στρ. δάσους, το 16% δηλ. της δασικής μας έκτασης. Από την άλλη πλευρά η αναδάσωση προχωρά με εξαιρετικά χαμηλούς ρυθμούς σε σύγκριση με άλλες χώρες, 50 – 55. 00 στρ. το χρόνο, ενώ υπολογίζεται ότι για να μπορέσει να αποκατασταθεί σε μερικές δεκαετίες η οικολογική ισορροπία στην Ελλάδα, θα πρέπει να αναδασώνεται έκταση πάνω από 1,2 εκ. στρ. το χρόνο ( στοιχεία από τη μελέτη – πρόταση της ΠΕΤΔΔΥ). Στην αντιμετώπιση του τεράστιου αυτού οικολογικού προβλήματος έρχεται να διατυπώσει μια πραγματικά ελπιδοφόρα πρόταση για την αναδάσωση των άγονων λόφων και βουνών της χώρας μας, ο κ. Παναγιώτης Μανίκης, γεωπόνος και γεωργός ο ίδιος, μεταφέροντας τη φιλοσοφία του Ιάπωνα δασκάλου του Masanobu Fukuoka, στο θέμα της αναβλάστησης ερήμων.(*) Αλλά ας αφήσουμε τον ίδιο να μιλήσει για το θέμα αυτό:


Όταν η σκέψη γίνεται πράξη

« Την άνοιξη του 1984 επέστρεψα στην Ελλάδα μετά από παραμονή τεσσάρων χρόνων στο εξωτερικό, όπου δούλεψα πρακτικά πάνω στη μέθοδο της φυσικής καλλιέργειας ( Ιαπωνία, Ιταλία, Βραζιλία και Ινδία). Την ίδια κιόλας χρονιά, στην προσπάθειά μου να βρω ένα κατάλληλο για να αγοράσω αγρόκτημα και να ασχοληθώ με τη φυσική καλλιέργεια, είχα την ευκαιρία να ταξιδέψω και να δω ένα μεγάλο τμήμα της Ελλάδας. Η καρδιά μου γέμισε θλίψη στη θέα των γυμνών βουνών και λόφων της χώρας.
Έχοντας ζήσει έστω και για σύντομο χρονικό διάστημα στην Ιαπωνία και τη Βραζιλία και έχοντας δει πανέμορφα μέρη με οργιώδη βλάστηση και νερά, ένιωσα πόνο για το «κατάντημα» της χώρας μας, μιας χώρας που έχει ξεγυμνωθεί ουσιαστικά από πλευράς βλάστησης, ενώ το κλίμα της γίνεται ολοένα πιο ερημικό. Δεν μπορούσα παρά να γελώ πικρά όταν άκουγα φίλους και γνωστούς να ισχυρίζονται ότι η χώρα μας είναι η πιο όμορφη του κόσμου. Ταξιδεύοντας και βλέποντας τα γυμνά βουνά και τους λόφους της, φανταζόμουν ότι έσπερνα όλες αυτές τις εκτάσεις για να πρασινίσουν ξανά…
Για χρόνια όμως, παρά τη συνεχή επιδείνωση της κατάστασης με φωτιές που απειλούν να«αποτελειώσουν» και τα τελευταία εναπομείναντα δάση, η προσπάθεια για την αναβλάστηση των βουνών και των λόφων της Ελλάδας παρέμεινε μια απλή σκέψη. Μέχρι το Φλεβάρη αυτής της χρονιάς οπότε πήρα στα χέρια μου το τελευταίο βιβλίο του δασκάλου μου Masanobu Fukuoka με τίτλο: « Η επανάσταση του ενός άχυρου – Ανακεφαλαίωση». Διαβάζοντας κανείς το βιβλίο αυτό, δε μπορεί παρά να συμμεριστεί την αγωνία αυτού του ανθρώπου στο να προσφέρει όσο το δυνατόν περισσότερα στην προσπάθειά του για την αναβλάστηση των ερήμων, στα λίγα χρόνια που του απομένουν. Το βιβλίο αυτό αποτέλεσε το σπινθήρα ώστε να ξεκινήσει και στη χώρα μας μια προσπάθεια για την αναβλάστηση των γυμνών λόφων και βουνών, με τη μέθοδο της σποράς στα «πεταχτά» μίγματος σπόρων, τυλιγμένων με στρώμα από αργιλόχωμα.


Η βροχή δεν πέφτει από τον ουρανό …

Πριν όμως περάσουμε στην τεχνική της μεθόδου αυτής, ο κ. Μανίκης κρίνει σκόπιμο να παραθέσει ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Fukuoka: « Η φυσική καλλιέργεια», το οποίο και αποτελεί τον πυρήνα της φιλοσοφίας του στην υπόθεση της αναβλάστησης των ερήμων.

«Ενώ βρισκόμουν σε μια έρημο στην Αμερική, κατάλαβα ξαφνικά ότι η βροχή δεν πέφτει από τον ουρανό, πηγάζει από αυτό το ίδιο το έδαφος. Οι έρημοι δε σχηματίζονται επειδή δεν υπάρχει βροχή μάλλον η βροχή παύει να πέφτει επειδή έχει εξαφανιστεί η βλάστηση. Η κατασκευή ενός φράγματος στην έρημο είναι μια προσπάθεια να θεραπεύσουμε τα συμπτώματα της ασθένειας, αλλά δεν είναι η στρατηγική που θα αυξήσει τις βροχοπτώσεις. Πρώτα θα πρέπει να μάθουμε πώς να αποκαταστήσουμε τα παλιά δάση.
Δεν έχουμε όμως χρόνο να ξεκινήσουμε μια επιστημονική μελέτη για να καθορίσουμε γιατί οι έρημοι εξαπλώνονται κατά πρώτον. Ακόμη κι αν το προσπαθούσαμε, θα διαπιστώναμε πως όσο πίσω στο παρελθόν κι αν πάμε ψάχνοντας για αιτίες, από αυτές τις αιτίες προηγούνται άλλες αιτίες σε μια ατέλειωτη σειρά από συνυφασμένα γεγονότα και παράγοντες που ξεπερνούν τις ανθρώπινες δυνατότητες κατανόησης. Ας υποθέσουμε ότι ο άνθρωπος μπορούσε με αυτό τον τρόπο να μάθει ποιο φυτό ήταν το πρώτο που πέθανε σε μια γη που μετατράπηκε σε έρημο. Και πάλι δε θα γνώριζε αρκετά για να αποφασίσει αν θα αρχίσει φυτεύοντας τον πρώτο τύπο βλάστησης που εξαφανίστηκε ή τον τελευταίο που επέζησε. Ο λόγος είναι απλός στη φύση δεν υπάρχει αιτία και αποτέλεσμα».




Σβόλοι από σπόρους για το πρασίνισμα της υπαίθρου

Τι εννοούμε όμως λέγοντας σπορά με μίγμα σπόρων τυλιγμένων με στρώμα από αργιλόχωμα και σε τι εξυπηρετεί μια τέτοια τεχνική; Στο ερώτημα αυτό ο κ. Μανίκης μας είπε: « Η κάλυψη με αργιλόχωμα προστατεύει τους σπόρους ώστε να μη φαγωθούν από πουλιά και τρωκτικά, ενώ η επιλογή της εποχής σποράς μέσα στην περίοδο των βροχών εξασφαλίζει στους σπόρους τις καλύτερες συνθήκες για να βλαστήσουν.

Γενικά είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν σπόροι από δασικά δέντρα, οπωροφόρα, φυτά χλωρής λίπανσης, λαχανικά και δημητριακά. Ειδικότερα σε περιπτώσεις, που η σπορά γίνεται σε πολύ άγονες και ερημικές περιοχές προκειμένου να δημιουργηθούν σταθεροί ελαφροί και σκληροί σβόλοι μπορεί να προστεθεί αφαλατωμένο νερό και κόλλα ή συνθετικές ρητίνες. Τέλος, γόνιμο χώμα δάσους ( εμπλουτισμός σε μικροοργανισμούς ) και σβησμένη άσβεστος δίνει στα φυτά καλύτερες δυνατότητες ανάπτυξης σε πολύ φτωχά εδάφη. Ένα χρόνο μετά την σπορά, μερικά από τα φυτά θα έχουν επιζήσει δίνοντας μια ένδειξη για το τι ταιριάζει στη συγκεκριμένη γη και κλίμα. Σημειώνεται ότι στην περίπτωση μεγάλων εκτάσεων, η σπορά μπορεί να γίνει και με αεροπλάνα.

Μεγάλη ποικιλία σπόρων για καλύτερο αποτέλεσμα

Σπέρνοντας μια μεγάλη ποικιλία σπόρων, μπορούμε να εξασφαλίσουμε ότι κάποιοι θα βλαστήσουν όσο κακές και αν είναι οι συνθήκες. Αν έστω και για μικρό χρονικό διάστημα καλυφθεί η επιφάνεια της γης με βλάστηση, θα επιτευχθεί μείωση της θερμοκρασίας. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι ο ρόλος των φυτών – πιλότων είναι να βοηθήσουν στη δημιουργία συνθηκών που θα επιτρέψουν και σε άλλα φυτά να βλαστήσουν.
Ένας δεύτερος λόγος για τον οποίο σπέρνουμε ποικιλία φυτών και μικροοργανισμών είναι για να αφυπνίσουμε την κοιμώμενη ουσιαστικά γη. Η γη δεν επανέρχεται στη ζωή με το φύτεμα μόνο ωφέλιμων φυτών σε μια άγονη και γυμνή γη. Τα φυτά δεν αναπτύσσονται απομονωμένα. Για να αναπτυχθούν για παράδειγμα δένδρα και να φτάσουν σε ένα μεγάλο ύψος χρειάζεται αρκετό έδαφος για το αντίστοιχο ριζικό σύστημα. Ακόμη απαιτούνται χαμηλότερα δέντρα για να προστατεύσουν τη βάση των ψηλότερων, ενώ αναγκαία είναι επίσης η παρουσία κάτω από αυτά θαμνωδών και ποωδών φυτών, καθώς και μικροοργανισμών.

Ένα μεγάλο δέντρο είναι η αποκρυστάλλωση της συνεργασίας πολυάριθμων έμβιων. Όταν δημιουργηθεί ένα μεγάλο δάσος με ψηλή πυκνότητα βλάστησης τότε θα αρχίσει να πέφτει και η βροχή. Σύννεφα θα σχηματιστούν πάνω από το βουνό και θα υψωθούν πάνω από τις κοιλάδες. Οι πρωταρχικοί παράγοντες στο δάσος δεν είναι μόνο τα ψηλά δέντρα. Οι φτέρες, τα βρύα, τα πεσμένα φύλλα, όλα παίζουν το ρόλο τους».

Στο σημείο αυτό αξίζει να παραπέμψουμε στον Fukuoka: « Αντί να προσπαθήσουμε να εξασφαλίσουμε νερό και να προκαλέσουμε βροχή χρησιμοποιώντας την ανθρώπινη γνώση, θα έπρεπε να πάψουμε να αγνοούμε το νου της φύσης. Τότε η γη θα καλυφθεί με φυσικό τρόπο με πλούσια πράσινη βλάστηση. Ο νους της φύσης είναι ο πυρήνας ή η καρδιά της φύσης. Αν δε γνωρίσουμε την καρδιά της φύσης, τη θεμελιώδη πηγή της δημιουργίας του σύμπαντος, τότε όσο κι αν παρατηρούμε την εξωτερική άποψη της φύσης, θα είναι αδύνατο στη φύση να αναλάβει».

Στην Κρανιά Ελασσόνας πέφτουν οι πρώτοι σπόροι ελπίδας…

Η σκέψη για αναδάσωση των άγονων βουνών και λόφων της χώρας μας έχει γίνει ήδη πράξη, έχοντας δώσει τους πράσινους καρπούς της σε μια μικρή ορεινή κοινότητα της χώρας μας, την Κρανιά Ελασσόνας. Πώς συστηματοποιήθηκε όμως μια τέτοια προσπάθεια;

« Το Μάρτιο, μέσω του γεωπόνου Γιώργου Τσαπράκα, ήρθαμε σε επαφή με τον πρόεδρο της κοινότητας Κρανιάς Ελασσόνας και μετά από συμβούλιο η κοινότητα αποφάσισε να μας παραχωρήσει έκταση 30 περίπου στρεμμάτων άγονης και πετρώδους γης – κατόπιν και δικής μας επιμονής να δοθεί παρόμοια έκταση – ώστε να γίνει εκεί το πρώτο πείραμα στην Ελλάδα για την αναβλάστηση άγονων εκτάσεων με τη μέθοδο Fukuoka.

Μαζί λοιπόν με το φίλο Βλάσση Χατζηπαναγιώτου αλλά και τα μέλη του Οικολογικού Εργαστηρίου Θεσσαλονίκης, ξεκινήσαμε να φτιάξουμε σβόλους από αργιλόχωμα, μέσα στους οποίους περικλείονται οι σπόροι. Από μια κεραμοποιία στη Θεσσαλονίκη αγοράσαμε αργιλόχωμα, αποτελούμενο βασικά από καολίνη. Επειδή η ποσότητα των σπόρων ήταν αρκετά μεγάλη( πάνω από 100 κιλά) για να κάνουμε τους σβόλους χρησιμοποιήσαμε μπετονιέρα από την οποία είχαν αφαιρεθεί τα εσωτερικά πτερύγια.(**)

Γενικά η μέθοδος παρασκευής των σβόλων είναι πολύ απλή. Βάζουμε μια ποσότητα σπόρων από διάφορα είδη έως 15 περίπου κιλά και, καθώς περιστρέφεται ο κάδος της μπετονιέρας ένα άτομο ρίχνει αργιλόχωμα σε σκόνη, ενώ ένα άλλο κατά αραιά διαστήματα ψεκάζει νέφος νερού με ατομιζέρ. Σε 1 ώρα περίπου έχουν σχηματισθεί σβόλοι με διάμετρο 0,5 – 1 εκ. Τους απλώνουμε και τους αφήνουμε να στεγνώσουν.

Μετά τη σπορά
Η σπορά έγινε στις 4 Απριλίου και χρησιμοποιήθηκε μίγμα σπόρων από 20 είδη: μηδική, τριφύλλι έρπον, βίκος, σινάπι, κριθάρι, χαμομήλι, ρίγανη, σπάρτο, τούγια, ροβίνια, κυπαρίσσι κ. ά. Μετά από 50 περίπου ημέρες πήγαμε στον τόπο όπου είχε γίνει η σπορά και με μεγάλη μας χαρά είδαμε ότι ολόκληρη η έκταση είχε καλυφθεί από φυτά. Το ποσοστό βλάστησης των σπόρων ήταν υψηλό. Οι σπόροι του κριθαριού και του βίκου, καθώς και του σιναπιού και του τριφυλλιού, σε μικρότερο όμως ποσοστό είχαν βλαστήσει και δεν φαινόταν να υπάρχουν γυμνά σημεία στο έδαφος. Μπροστά στα μάτια μας λοιπόν είχαμε τη ζωντανή απόδειξη ότι η μέθοδος της φυσικής καλλιέργειας η οποία βασίζεται στη μη γνώση, τη μη δράση και τα μη μέτρα, δίνει τη λύση στην προσπάθεια για την αναβλάστηση των γυμνών και άγονων περιοχών, καθώς και των ερήμων».


Οι αγρότες εμπροσθοφυλακή στην προσπάθεια

« Η σπορά στην περιοχή της Κρανιάς θα επαναληφθεί για δεύτερη και τρίτη χρονιά, ενώ για τον επόμενο χρόνο έχει προγραμματιστεί να γίνει αντίστοιχη σπορά και στην περιοχή της λίμνης Βεγορίτιδας» μας πληροφορεί ο κ. Μανίκης επισημαίνοντας παράλληλα:

« Για να πετύχει μια παρόμοια προσπάθεια και να καλυφθούν με πράσινο μανδύα τα βουνά και οι λόφοι της χώρας μας πρέπει να βοηθήσουμε όλοι. Πάνω απ’ όλα είναι οι γεωργοί εκείνοι που πρέπει να αποτελέσουν την εμπροσθοφυλακή σε αυτή την προσπάθεια. Αυτοί που μπορούν να δουν πόσο πολύτιμο είναι το νερό. Αυτοί που πιστεύουν ότι τα φράγματα και οι γεωτρήσεις δεν είναι η απάντηση στο πρόβλημα του νερού γνωρίζουν ότι παρόμοιες προσπάθειες δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να βάζουν το κάρο μπροστά από το άλογο».

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Fukuoka: « πρέπει να βλέπουμε πάντοτε το όλον. Αν αρκούμαστε να παρατηρούμε μόνο το χωράφι μας αδιαφορώντας για το υπόλοιπο περιβάλλον θα αποτύχουμε. Η γεωργία ξεκινά από την προστασία του δάσους, το οποίο αποτελεί πρωταρχικό παράγοντα για να αποτρέψουμε τη διάβρωση των εδαφών, για να ξαναφέρουμε πίσω τις βροχές».

Η καταστροφή των δασών προχωρά με ξέφρενο ρυθμό, ενώ οι προσπάθειες αναδάσωσης με φύτευση δασικών δέντρων, όσο καλά οργανωμένες και αν είναι, δεν αποτελούν λύση στο πρόβλημα. Μερικές φορές μάλιστα η επιλογή φυτών ακατάλληλων για τις οικολογικές δυνατότητες μιας περιοχής μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα, όπως πτώση του υδατικού ορίζοντα, εξάντληση της γονιμότητας του εδάφους και έντονη αλλοίωση στη χλωρίδα και πανίδα της περιοχής. Τέλος, τα φυτευόμενα δενδρύλλια συχνά μαραίνονται και πεθαίνουν. Η πιο γρήγορη, οικονομική και αποτελεσματική μέθοδος για την αναβλάστηση στη χώρα μας αλλά και σε ολόκληρο τον πλανήτη είναι η σπορά με αεροπλάνο, μιας μεγάλης ποικιλίας σπόρων, που εμπεριέχονται σε σβόλους από αργιλόχωμα. Για να γίνει όμως αυτό πραγματικότητα, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ευαισθητοποίηση της πολιτείας αλλά και των ίδιων των πολιτών, καθώς ο καθένας μπορεί να γίνει συλλέκτης και σπορέας σπόρων.

Μια καλή σκέψη είναι η δημιουργία ενός φορέα που θα συγκεντρώνει τους σπόρους οι οποίοι θα στέλνονται από ερασιτέχνες συλλέκτες, βοτανολόγους, μελισσοκόμους, φυσιολάτρες, νοικοκυρές και γενικά από όλους όσους καταναλώνουν φρούτα και μπορούν να συγκεντρώσουν σπόρους από κάθε είδος. Μια τέτοια τράπεζα σπόρων θα μπορεί να τροφοδοτεί, ανά πάσα στιγμή, τις όποιες προσπάθειες αναβλάστησης στη χώρα μας. Παράλληλα φυσιολατρικοί όμιλοι και ορειβατικοί σύλλογοι μπορούν να αναλάβουν πρωτοβουλία ώστε να διδαχτούν τα μέλη τους τον τρόπο παρασκευής των σβόλων σε καλάθια από μπαμπού, με τη χρησιμοποίηση αργιλοχώματος και νερού.

Προκειμένου όμως να πετύχει το έργο της αναδάσωσης στη χώρα μας, πάνω από όλα χρειάζεται να υιοθετηθεί η απλή και συγκριτικά αδάπανη αυτή μέθοδος από τη Διεύθυνση Δασών. Ας αντικατασταθούν οι δενδροφυτεύσεις με σπορές στα βουνά και τους λόφους. Ας γίνει η προσπάθεια για αναβλάστηση της άγονης γης η πρώτη προτεραιότητα. Ας γίνουμε οι σπορείς του σπόρου, ώστε τα παιδιά και τα εγγόνια μας να συνεχίσουν να ζουν σε αυτό τον όμορφο πλανήτη».





http://www.naturalfarming.eu
http://www.back-to-nature.gr/

Τετάρτη 9 Απριλίου 2014

Αρχιτεκτονική τοπίου...Ωραίες ιδέες για κήπους!ΜΕΡΟΣ 1

Οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι από κήπους σε πόλεις της ελβετίας..Πολύ καλοί συνδυασμοί και χρώματα κάνουν ένα μοναδικό ανοιξιάτικο τοπίο...Δείτε τες..
Τα φυτά είναι άριστα επιλεγμένα και με πληθώρα χρωμάτων και  με διάφορες ποικιλίες...






 ΑΝΘΙΣΜΕΝΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝΤΡΑ ...ΩΡΑΙΑ ΑΡΩΜΑΤΑ ΠΛΗΜΜΥΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΛΗ..

 ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ ΦΥΤΩΝ ΣΕ ΤΟΙΧΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΝΔΡΕΣ ΣΠΙΤΙΩΝ...
 ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΧΩΡΟΙ ΑΝΑΨΥΧΗΣ...


ΑΚΟΜΗ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΚΑΙ ΕΝΑ ΟΙΚΙΑΚΟ ΛΑΧΑΝΟΚΗΠΟ ΜΕ ΦΡΕΣΚΑ ΛΑΧΑΝΙΚΑ...


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ
ΣΧΙΖΑΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
ΔΑΣΟΛΟΓΟΣ-ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΛΟΓΟΣ