ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΟ ΜΙΑ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ...

Φραγκόσυκο, Cactus, Opuntia ficus-indica, Νopal, Τuna, Prickly Pear

Η φραγκοσυκιά είναι φυτό χυμώδες, δέντρο που φτάνει τα 3 - 5 μέτρα ύψος. Αποτελείται από cladodes πεπλατυσμένα με σχήμα οβάλ, μήκος 30-40 εκατοστά. Πλάτος 15-25 cm και πάχος 1.5-3.0 cm. Το ριζικό σύστημα είναι ρηχό και δεν υπερβαίνει τα 30 cm σε βάθος ,ενώ φτάνει σε αρκετό μηκος. Ο καρπός είναι σαρκώδης με πολλούς σπόρους του οποίου το βάρος μπορεί να κυμαίνεται από 150-400 γραμ. Το χρώμα είναι διαφορετικό ανάλογα την ποικιλία.

Το επιστημονικό όνομα είναι Οπούντια έτσι το ονόμασε ο Λιναίος. Βέβαια Οπούντια Λοκρίδα ήταν στην αρχαιότητα η περιοχή της σημερινής Αταλάντης. Ο Θεόφραστος στην ιστορία των φυτών κάνει λόγο για ένα δέντρο παραπλήσιο με την "Ινδική Συκή" που βγάζει ρίζες από τα φύλλα του και βρίσκεται κοντά στον Οπούντια. Όπους=Πόλη των Σύκων. Είναι ένα φυτό Succulent της οικογενείας Cactaceae το φραγκόσυκο έφτασε στην Ευρώπη  γύρο το 1493,η πρώτη λεπτομερής περιγραφή το 1535 απ' τον Ισπανό Conzalo Fernandez de Oviedo Valdes.

Μια άλλη εκδοχή της προέλευσης του ονόματος 

Η μορφή του επιθέτου όπως είναι οπούντιος που σημαίνει όπως (σχήμα) ο κάκτος που έχει αγκάθια και ένα σχήμα φρούτων αναφέρεται στην Ιλιάδα και αργότερα από τον Αριστοτέλη πρόκειται για μια τυροκομική τεχνική που χρησιμοποιήθηκε ως το 1800 μ.Χ.  μέχρι το βακτηριακό τρόπο για να πήζουμε το γάλα. Η τεχνική αυτή ήταν συχνή και αναφέρθηκε σε πολλά βιβλία από τους αρχαίους Έλληνες και από τους ρωμαίους και αφορούσε το πήξιμο του γάλακτος που ξεχώριζε τα στερεά από τα υγρά ώστε να μπορεί να γίνει τυρί.

Η προέλευση του φραγκόσυκου είναι από το Μεξικό. Η επιστημονική του ονομασία είναι "OpuntiaFicusIndica" ήρθε στην Μεσόγειο από Ισπανούς θαλασσοπόρους το 1500 μ.Χ. 

Η φραγκοσυκιά είναι φυτό που δεν έχει εχθρούς. Έτσι το κόστος καλλιέργειας  είναι πολύ χαμηλό. Η ανάγκη  του φυτού για νερό είναι ελάχιστη έτσι ώστε το μέλλον της καλλιέργειας στον ελλαδικό χώρο στα επόμενα χρόνια να είναι βιώσιμη, ακόμα και με την μείωση των υδάτινων πόρων.

ΘΡΕΠΤΙΚΑ ΚΑΡΠΟΥ 

Το φραγκόσυκο ως φρούτο είναι διαθέσιμο σε πολλά σούπερ μάρκετ τροφίμων. Τα κύρια αντιοξειδωτικά που βρίσκονται στο φραγκοσυκο  ασκορβικό οξύ (βιταμίνη C), proanthocyanidines, ανθοκυανίνες, βιταμίνη Ε, flavenoids (quercetin, isohamnetin, μυρισετίνη, kaempferol, και λουτεολίνη), betalains, ταυρίνη, καροτενοειδή και φαινολικές ενώσεις. περιέχουν πολυσακχαρίτες (αραβινόζη, ξυλόζη, φρουκτόζη, γλυκόζη, γαλακτουρονικό οξύ μονάδες ραμνόζης), batalains, φαινολικές ενώσεις, λιπίδια, βιταμίνες, αμινοξέα και ανόργανα άλατα.

Το φραγκόσυκο ως τρόφιμο χρησιμοποιείται για ζελέ, σούπες, τουρσιά, ακόμα και τυροκομικά προϊόντα.

Το φραγκόσυκο χρησιμοποιείται φαρμακευτικά για να θεραπεύσει επιφανειακά τραύματα (καψίματα, γρατζουνιές) και εφαρμόζεται τοπικά. Η σύγχρονη επιστήμη έχει ανακαλύψει ότι το φραγκόσυκο έχει πολλά οφέλη για την υγεία.

ΟΦΕΛΗ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ

Μια εναλλακτική καλλιέργεια που μπορεί να αξιοποιήσει φτωχά εδάφη αποτελεί η γνωστή φραγκοσυκιά, η εκμετάλλευση της οποίας μπορεί να προσφέρει σημαντικά οικονομικά οφέλη.

Στην Ελλάδα η φραγκοσυκιά ακόμη δεν καλλιεργείται συστηματικά και συναντώνται μόνο αυτοφυή δένδρα διάσπαρτα σε περιοχές της νότιας και νησιωτικής Ελλάδας, όπου το κλίμα είναι κυρίως ξηροθερμικό.

Ωστόσο θα μπορούσε να αποτελέσει μία εναλλακτική καλλιέργεια για πολλά μέρη της χώρας μας, με πολύ καλά οικονομικά αποτελέσματα. Μάλιστα έχει ενταχθεί στις προωθούμενες καλλιέργειες του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης στους νομούς της Κρήτης αλλά και σε άλλες περιοχές της Ελλάδος με ανάλογο κλίμα, όπως είναι οι νομοί Λακωνίας, Αρκαδίας, Μεσσηνίας, Ηλείας, Πειραιώς (Τροιζηνία, Κύθηρα και Πόρο), Κυκλάδων, Δωδεκανήσου, Σάμου και Ευβοίας.

Η μερίδα του λέοντος στις εξαγωγές φραγκόσυκων ανήκει σε γειτονικές χώρες, όπως η Ιταλία, η Τυνησία, η Αλγερία που καλλιεργούν τα φραγκόσυκα σε μεγάλες εκτάσεις. Σήμερα παγκοσμίως οι εξαγωγές του φραγκόσυκου φτάνουν τους 25.000 τόνους.

Το φραγκόσυκο προέρχεται από το Μεξικό. Στην Ευρώπη ήρθε από Ισπανούς θαλασσοπόρους το 1.500 μ.Χ. Στις χώρες της Μεσογείου διαδόθηκε ταχύτατα σε σημείο τέτοιο ώστε να αποτελεί ένα βασικό στοιχείο του μεσογειακού τοπίου. Το φραγκόσυκο σήμερα καλλιεργείται συστηματικά στο Μεξικό, στην Αλγερία, στο Μαρόκο, στις ΗΠΑ, στην Τυνησία, στη Χιλή, στη Ν. Αφρική, στο Ισραήλ, στην Τουρκία, στην Ιταλία κ.λπ.

Η φραγκοσυκιά φύεται σε ξηρά ή άνυδρα εδάφη. Είναι, δηλαδή, ξηροφυτικό είδος. Μπορεί να επιβιώσει σε παρατεταμένες περιόδους ανομβρίας. Η προσαρμογή αυτή οφείλεται στη δυνατότητα που έχει να αποθηκεύει νερό στους ιστούς της.

Από την επεξεργασία των καρπών του παράγονται πολλά προϊόντα διατροφής, όπως είναι γλυκά, μαρμελάδες, κομπόστες, καλλυντικά, οινοπνευματώδη ποτά κ.λπ.

Επίσης οι βλαστοί του φραγκόσυκου, μαζί με τους καρπούς ή τα υποπροϊόντα της μεταποίησης, αφού απομακρυνθούν τα αγκάθια χρησιμοποιούνται στην κτηνοτροφία ως ζωοτροφή, επειδή είναι πολύ θρεπτικοί. Αποδίδει περίπου 30 τόνους κλαδόφυλλων το στρέμμα.

Η φραγκοσυκιά είναι φυτό που δεν έχει εχθρούς, με αποτέλεσμα το κόστος καλλιέργειας να είναι πολύ χαμηλό, ενώ απαιτεί θερμό κλίμα με καλή έκθεση στο ηλιακό φως

Η φραγκοσυκιά είναι φυτό που δεν έχει εχθρούς. Ετσι το κόστος καλλιέργειας είναι πολύ χαμηλό. Η ανάγκη του φυτού για νερό είναι ελάχιστη, έτσι ώστε το μέλλον της καλλιέργειας στον ελλαδικό χώρο στα επόμενα χρόνια να είναι βιώσιμη, ακόμα και με τη μείωση των υδάτινων πόρων.

Το φραγκόσυκο απαιτεί ένα κλίμα θερμό και μία καλή έκθεση στο ηλιακό φως. Το κλίμα που είναι πιο ευνοϊκό είναι το υποτροπικό, ημίξηρο, που χαρακτηρίζεται από μακράς διάρκειας ξηρά καλοκαίρια και από περιόδους βροχοπτώσεων το φθινόπωρο και τον χειμώνα, αλλά και από μεγάλες διαφορές θερμοκρασίας μεταξύ ημέρας και νύχτας.

Στην Ελλάδα το συναντάμε σε πολλές παραθαλάσσιες και νότιες περιοχές ως ημιαυτοφυές φυτό και πολλές φορές ως αυτοφυές. Το έδαφος που είναι καταλληλότερο για την καλλιέργειά του είναι το μέσης συστάσεως που έχει καλή στράγγιση. Δεν έχει ιδιαίτερη προτίμηση στο έδαφος, αρκεί αυτό να μη είναι υγρό και να στραγγίζει καλά. Μπορεί να αναπτυχθεί σε πετρώδεις, αμμώδεις ή ξηρές τοποθεσίες, σε αβαθή εδάφη ή μετρίου βάθους, φτωχά σε οργανική ύλη, ακόμη και πλαγιές όπου άλλη καλλιέργεια είναι δύσκολη έως αδύνατη.

Στα αργιλώδη και ασβεστώδη εδάφη ευδοκιμεί λιγότερο απ' όσο στα μέσης συστάσεως. Η ανάπτυξή της σε βραχώδη εδάφη επιτυγχάνεται χάριν του ισχυρού συστήματος ριζών το οποίο διαθέτει και σταδιακά προκαλεί διάσπαση και αποσάθρωση αυτών.

Καρποφορία - αποδόσεις

Τα 1.700€ ανά στρέμμα αγγίζουν τα κέρδη

Με τη στρεμματική απόδοση στην καλλιέργεια της φραγκοσυκιάς να κυμαίνεται κατά μέσο όρο από 2 έως και 3 τόνους, τα έσοδα ανά στρέμμα σε ετήσια βάση μπορούν να προσεγγίσουν τα 1.700 ευρώ.

Οι τιμές στη διεθνή αγορά ποικίλλουν ανάλογα με την προσφορά και τη ζήτηση. Οι καρποί της πωλούνται από 2 - 5 ευρώ το κιλό, ενώ στα κλαδόφυλλα που χρησιμοποιούνται για ζωοτροφή η τιμή τους εξαρτάται από το μέγεθός τους από 0,7 - 70 ευρώ το τεμάχιο. Το αλκοολούχο ποτό που παράγεται από το φραγκόσυκο από 3 - 6 ευρώ το λίτρο.

Το φραγκόσυκο καρποφορεί μετά το 3ο έτος και έχει σε πλήρη παραγωγή αποδόσεις 100 - 150 κιλά ανά φυτό. Το φυτό είναι σε πλήρη παραγωγή μετά το 7ο έτος. Σε αρδευόμενη καλλιέργεια μπορεί να επιτευχθεί παραγωγή 3.000 - 4.000 κιλά το στρέμμα.

Η συγκομιδή των καρπών αρχίζει από τα τέλη Αυγούστου για τους καρπούς της πρώτης άνθισης και από τον Σεπτέμβριο μέχρι τον Δεκέμβριο για τους καρπούς της δεύτερης άνθισης. Η συγκομιδή γίνεται με κοπή των καρπών. Στη συνέχεια γίνεται απομάκρυνση των αγκαθιών, ώστε να διατεθούν στο εμπόριο με τον χαρακτηρισμό «χωρίς αγκάθια» ώστε να έχουν υψηλότερες τιμές.

Πολλαπλασιασμός

Ο πολλαπλασιασμός του γίνεται με σπόρους αλλά και με μοσχεύματα που προέρχονται από βλαστούς ηλικίας ενός ή δύο ετών. Πολλαπλασιάζεται δύσκολα με σπέρματα, ευκολότερα όμως με μοσχεύματα. Ο πολλαπλασιασμός με μοσχεύματα γίνεται με κομμάτια των βλαστών, που αφήνονται μερικές ημέρες επάνω στο χώμα στην ύπαιθρο, ώστε να επουλωθεί η τομή του βλαστού και κατόπιν φυτεύονται στον αγρό για να αποκτήσουν ρίζες. Αν η φύτευση γίνει τον χειμώνα, φυτεύεται ο βλαστός κατακόρυφα στο χώμα, κατά τρόπο ώστε ο μισός να είναι μέσα στο χώμα και ο μισός έξω. Αν η φύτευση γίνει το καλοκαίρι, αφήνεται ένας βλαστός στην επιφάνεια του εδάφους σε οριζόντια θέση. Από το κάτω μέρος του βλαστού εξέρχονται έπειτα από λίγες ημέρες μικρές ρίζες.

Στη συνέχεια φυτεύονται στο χώμα, κατακόρυφα τουλάχιστον μέχρι το μέσον τους και έτσι θα έχομε ένα νέο φυτό. Επειτα από 6 μήνες γίνεται η φύτευση των μοσχευμάτων στον αγρό.

Καλλιεργητικές εργασίες

Η εγκατάσταση της φυτείας προϋποθέτει την ισοπέδωση του εδάφους, του φρεζαρίσματος και της βασικής λίπανσης. Ο αριθμός των φυτών που φυτεύονται είναι 40 φυτά το στρέμμα. Τα φυτά που έχουν παραχθεί από μοσχεύματα, φυτεύονται σε γραμμές που απέχουν μεταξύ τους 5 μέτρα.

Οι αποστάσεις των φυτών επάνω σε κάθε γραμμή είναι 5 μέτρα φυτό από φυτό, ώστε να διευκολύνονται οι διάφορες καλλιεργητικές εργασίες. Οι καλλιεργητικές αυτές εργασίες είναι το κλάδεμα, η απομάκρυνση των πρώτων ανθέων, η απομάκρυνση των ανώριμων καρπών, η συγκομιδή κ.λπ. Οι εργασίες αυτές γίνονται την περίοδο Μαΐου - Ιουνίου.

Τα φραγκόσυκα πρέπει να δέχονται το κατάλληλο κλάδεμα ώστε να απομακρύνονται οι βλαστοί που έχουν κακοσχηματισθεί ή φέρουν πληγές, ή έρχονται σε επαφή μεταξύ τους. Το κλάδεμα πρέπει να γίνεται την άνοιξη ή στα τέλη του καλοκαιριού. Τα φραγκόσυκα απαιτούν την κατάλληλη λίπανση κυρίως σε φωσφόρο και κάλιο που θα πρέπει κατά προτίμηση να είναι οργανική.

Η μεταποίηση των καρπών

Χρησιμοποιείται από γλυκό και ποτό μέχρι... ζωοτροφή

Από γλυκά και φυσικές χρωστικές ουσίες, μέχρι ζωοτροφές και οινόπνευμα, παράγονται από το φραγκόσυκο. Στο Μεξικό, άλλωστε, από όπου και προέρχεται από τους καρπούς του φραγκόσυκου, παράγεται το γνωστό αλκοολούχο ποτό, η τεκίλα.

Το φραγκόσυκο καλλιεργείται κυρίως για τους καρπούς του. Στο Μεξικό, πέρα από τους καρπούς, καλλιεργείται και για τους νεαρούς βλαστούς που καταναλώνονται σαν λαχανικό.

Στα Κανάρια νησιά καλλιεργούνται τα φραγκόσυκα για την παραγωγή μίας κόκκινης χρωστικής ουσίας. Επίσης, παράγεται μια ακόμη χρωστική ουσία, που είναι η μόνη χρωστική τροφίμων (Ε120) που επιτρέπεται στην παραγωγή λουκάνικων, ποτών, ειδών ζαχαροπλαστικής κλπ.

Οι καρποί του χρησιμοποιούνται σαν φρούτο, αν και υπάρχει η δυσκολία της απομάκρυνσης των αγκαθιών. Οι καρποί, όπως και τα άνθη, έχουν μεγάλες ποσότητες βιταμίνης C που υπολογίζεται στο 0,04% του χυμού. Επίσης περιέχει ένα σάκχαρο που δεν κρυσταλλώνει.

Στη Σικελία πωλούν δύο είδη καρπών στις αγορές:

• Τους καρπούς που προέρχονται από τα πρώτα άνθη. Τα φραγκόσυκα αυτά έχουν ικανοποιητικό μέγεθος και καλή γεύση.
• Τους καρπούς που είναι όψιμοι. Οι καρποί αυτοί παράγονται αφού απομακρυνθούν με τα χέρια οι πρώτοι οφθαλμοί. Οι καρποί αυτοί έχουν μεγάλο μέγεθος και υπέροχη γεύση.

Από τα φραγκόσυκα, επίσης στη Σικελία παρασκευάζουν ένα λικέρ, το Ficodi, ενώ από τους καρπούς και τα άνθη παρασκευάζουν αλοιφές για το δέρμα. Στην Αλγερία πωλούνται νωπά και αποξηραμένα φραγκόσυκα.

Σήμερα κυκλοφορούν σε πολλές χώρες πέραν των νωπών καρπών και προϊόντα παράγωγα των φραγκόσυκων, όπως είναι τα τυποποιημένα σαρκώδη τμήματα των κλαδόφυλλων του φυτού σε μορφή φιλέτου, σε σούπερ μάρκετ με προϊόντα ντελικατέσεν, ως προϊόντα που είναι πλούσια σε βιταμίνες, αμινοξέα και ανόργανα άλατα.

Ενα άλλο τυποποιημένο προϊόν που έχει μεγάλη ζήτηση είναι το έλαιο που παράγεται από τους σπόρους του φραγκόσυκου και το οποίο προωθείται στην αγορά, σαν ελιξίριο της νεότητας και το οποίο πωλείται σε πολύ υψηλές τιμές. Το φιαλίδιο των 15 ml πωλείται στην τιμή των 41 ευρώ.

Στο Μαρόκο, το πιο σημαντικό παράγωγο της φραγκοσυκιάς είναι η πρωτεΐνη AGP (αραβινογαλακτική), η οποία έχει πολύ μεγάλη εμπορική επιτυχία. Μετά από ζύμωση των καρπών του φραγκόσυκου, παράγεται ένα μη αλκοολούχο ποτό με υπέροχη γεύση.

www.symagro.com

www.fragosyko.gr