Βακτήριο είναι το αίτιο της
ασθένειας καρκίνωσης που προκαλεί καρκινώματα (όγκους) σε νεαρούς
βλαστούς και κλάδους ελιάς. Σύμφωνα με τους γεωπόνους του Περιφερειακού
Κέντρου Προστασίας Φυτών και Ποιοτικού Ελέγχου Βόλου, οι προσβολές
ευνοούνται από βροχερό καιρό και κυρίως μέσω πρόσφατων πληγών από
παγετούς, το κλάδεμα, κλπ.
Οι ειδικοί συστήνουν στους ελαιοπαραγωγούς τις παρακάτω ενέργειες:
1) Αφαίρεση και καύση των προσβεβλημένων τμημάτων των δέντρων.
2) Αποφυγή κλαδέματος με βροχερό και υγρό καιρό.
3) Ψεκασμός των δένδρων μετά από το κλάδευμα καθώς και μετά από χαλάζι ή παγετό με βορδιγάλιο πολτό ή άλλα χαλκούχα σκευάσματα.
4) Τα εργαλεία για το κλάδευμα να απολυμαίνονται με εμβάπτιση σε κατάλληλο απολυμαντικό.
5) Σε περίπτωση εγκαταστάσεως νέου ελαιώνα πρέπει να φυτεύονται δενδρύλλια εντελώς υγιή που να προέρχονται από ελεγχόμενα φυτώρια
1) Αφαίρεση και καύση των προσβεβλημένων τμημάτων των δέντρων.
2) Αποφυγή κλαδέματος με βροχερό και υγρό καιρό.
3) Ψεκασμός των δένδρων μετά από το κλάδευμα καθώς και μετά από χαλάζι ή παγετό με βορδιγάλιο πολτό ή άλλα χαλκούχα σκευάσματα.
4) Τα εργαλεία για το κλάδευμα να απολυμαίνονται με εμβάπτιση σε κατάλληλο απολυμαντικό.
5) Σε περίπτωση εγκαταστάσεως νέου ελαιώνα πρέπει να φυτεύονται δενδρύλλια εντελώς υγιή που να προέρχονται από ελεγχόμενα φυτώρια
Βερτισιλλίωση
Αποτελεί τη σοβαρότερη ασθένεια της ελιάς, η οποία τα τελευταία χρόνια έχει εγκατασταθεί σε σημαντικό αριθμό ελαιώνων και σε διάφορες περιοχές. Πρόκειται για φυτοπαθογόνο μύκητα εδάφους, με πολύ μεγάλο κύκλο ξενιστών, ο οποίος μολύνει τα δένδρα από τις λεπτές ρίζες και προκαλεί απόφραξη των αγγείων του ξύλου. Η ασθένεια ξεκινά με το μεταχρωματισμό των φύλλων και γίνεται τελικώς φανερή είτε με τη μορφή μεμονωμένων ξερών κλάδων στα μεγαλύτερης ηλικίας δένδρα (ημιπληγία), είτε με την πλήρη ξήρανση των νεαρών δένδρων (αποπληξία). Η ασθένεια μεταδίδεται κυρίως από τα μολυσμένα φύλλα της ελιάς ή άλλων ευπαθών ξενιστών και είναι σοβαρότερη όταν ο ελαιώνας συγκαλλιεργείται με άλλα ευπαθή στο μύκητα φυτά, όπως βαμβάκι, τομάτες, πατάτες κ.ά. ή γειτονεύει με ευπαθείς καλλιέργειες.
Αποτελεί τη σοβαρότερη ασθένεια της ελιάς, η οποία τα τελευταία χρόνια έχει εγκατασταθεί σε σημαντικό αριθμό ελαιώνων και σε διάφορες περιοχές. Πρόκειται για φυτοπαθογόνο μύκητα εδάφους, με πολύ μεγάλο κύκλο ξενιστών, ο οποίος μολύνει τα δένδρα από τις λεπτές ρίζες και προκαλεί απόφραξη των αγγείων του ξύλου. Η ασθένεια ξεκινά με το μεταχρωματισμό των φύλλων και γίνεται τελικώς φανερή είτε με τη μορφή μεμονωμένων ξερών κλάδων στα μεγαλύτερης ηλικίας δένδρα (ημιπληγία), είτε με την πλήρη ξήρανση των νεαρών δένδρων (αποπληξία). Η ασθένεια μεταδίδεται κυρίως από τα μολυσμένα φύλλα της ελιάς ή άλλων ευπαθών ξενιστών και είναι σοβαρότερη όταν ο ελαιώνας συγκαλλιεργείται με άλλα ευπαθή στο μύκητα φυτά, όπως βαμβάκι, τομάτες, πατάτες κ.ά. ή γειτονεύει με ευπαθείς καλλιέργειες.
Επειδή δεν υπάρχουν χημικά μέσα για τη θεραπεία της ασθένειας, συνιστάται η αυστηρή τήρηση των παρακάτω καλλιεργητικών μέτρων για τον περιορισμό διάδοσης της ασθένειας: 1) κοπή και καύση των προσβεβλημένων κλάδων με τα πρώτα συμπτώματα εκδήλωσης της ασθένειας. Τα μολυσμένα δένδρα συχνά αναβλαστάνουν από τη βάση και δίνουν νέα κλαδιά χωρίς συμπτώματα, ενώ είναι συχνό το φαινόμενο της ανάρρωσης,
2) αποφυγή των οργωμάτων,
3) άρδευση με σταγόνες και αποφυγή της κατάκλυσης και των αυλακιών,
4) καταστροφή των ζιζανίων,
5) χρησιμοποίηση υγιών δενδρυλλίων για την εγκατάσταση ενός ελαιώνα,
6) αποφυγή φυτέματος εκεί όπου προηγήθηκε καλλιέργεια ευπαθών στην ασθένεια φυτών (πατάτα, τομάτα, βαμβάκι κ.ά.),
7) αποφυγή συγκαλλιέργειας ή γειτνίασης με ευπαθή στην ασθένεια φυτά,
8) εφαρμογή ηλιοαπολύμανσης σε εγκαταστημένους ελαιώνες.
από aro-gi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου