Τα βιοκαύσιμα απασχολούν τις
περισσότερες ερευνητικές ομάδες, κυρίως την τελευταία δεκαετία. Το βιοντίζελ
χρησιμοποιείται ήδη, καθώς σε όλα τα πρατήρια καυσίμων το ντίζελ που διατίθεται
περιέχει ένα μικρό ποσοστό βιοντίζελ (5%). Αυτό οφείλεται στις αυστηρές
κοινοτικές οδηγίες της Ε.Ε, όπου στόχος είναι η χρήση βιοκαυσίμων σε ποσοστό
μεγαλύτερο του 10% μέχρι το 2020.
Η έρευνα στη παραγωγή βιοντίζελ
ξεκίνησε με τη μέθοδο της μετεστεροποίησης (FAME) χρησιμοποιώντας ως πρώτη ύλη φυτικά
έλαια. Όμως η συνεχόμενη ανάπτυξη ενεργειακών καλλιεργειών επέφερε την αύξηση των τιμών των τροφίμων. Η ανάγκη
για εύρεση άλλης τροφοδοσίας ώθησε τις ερευνητικές ομάδες να στραφούν στα
χρησιμοποιημένα τηγανέλαια. Τα τηγανέλαια αποτελούν ένα από τους πιο επικίνδυνους
ρύπους των υδάτινων φορέων καθώς ένα λίτρο τηγανελαίου μπορεί να μολύνει ένα
εκατομμύριο λίτρα νερού. Επίσης τα τηγανέλαια αποτελούν μια μορφή υπολειμματικής
βιομάζας καθώς δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν περεταίρω.
Η μέθοδος FAME παρά την εύκολη κ σχετικά φθηνή
διεργασία, παρουσιάζει αρκετά προβλήματα, καθώς το βιοντίζελ που παράγεται
παρουσιάζει χαμηλή οξειδωτική σταθερότητα και σε υψηλές θερμοκρασίες
πολυμερίζεται. Αυτό έχει ως συνέπεια την δυσλειτουργία των κινητήρων ντίζελ. Επίσης
η μέθοδος FAME
έχει παραπροϊόντα που είναι δύσκολο να χρησιμοποιηθούν αλλού.
Η ερευνητική ομάδα της Δρ.
Στέλλας Μπεζεργιάννη στο Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ) στη Θεσσαλονίκη χρησιμοποίησε μια
ευρέως διαδεδομένη διεργασία όλων των σύγχρονων διυλιστηρίων για τη μετατροπή
των τηγανελαίων σε Βιοντίζελ 2ης γενιάς. Η μέθοδος αυτή ονομάζεται
Υδρογονοεπεξεργασία. Τα αποτελέσματα είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακά. Το τηγανέλαιο
μετατράπηκε σε βιοντίζελ σε ποσοστό 99,5% κάτι που σημαίνει ότι δεν υπάρχουν
παραπροϊόντα. Επίσης το καύσιμο αυτό έχει 20% υψηλότερη θερμογόνο δύναμη και υψηλότερο
αριθμό κετανίου από το πετρελαϊκό ντίζελ. Αυτά τα στοιχεία το καθιστούν
οικονομικότερο από το κοινό ντίζελ, καθώς με την ίδια ποσότητα καυσίμου το
αυτοκίνητο παρουσιάζει μεγαλύτερη αυτονομία. Τέλος να τονιστεί ότι το βιοντίζελ
2ης γενιάς αποδίδει ελάχιστες ποσότητες επικίνδυνων ρύπων ( SO2, NOx, αιθάλη) σε σύγκριση με το
πετρελαϊκό. Έρευνες έχουν δείξει ότι οι
ποσότητες τηγανελαίου στην Ελλάδα επαρκούν για να καλύψουν το 10% τον αναγκών
της χώρας σε ντίζελ.
Η έρευνα συνεχίζεται με
σκοπό την λειτουργία ενός απορριμματοφόρου στο Δήμο Θεσσαλονίκης
χρησιμοποιώντας το συγκεκριμένο καύσιμο. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά
με την έρευνα μπορείτε να βρείτε στη σελίδα http://www.biofuels2g.gr/ .
ΑΡΘΡΟ:
ΠΑΝΟΣ ΨΑΛΙΔΑΣ
ΧΗΜΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΑΠΘ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου